قابلیت و نوع اتصال کارت شبکه
هنگام انتخاب و خرید سرور، باید مطمئن شوید که کارت شبکه آن با نوع کابلی که برای اتصال سرور خود به شبکه استفاده می کنید، مطابقت دارد. رایج ترین نوع اتصال برای کارت های شبکه Ethernet است. این کابل ها از طریق کابل های Cat5e، Cat6 و Cat6a متصل می شوند. کابل های Cat5e معمولاً از سرعت ۱ گیگابیت در ثانیه پشتیبانی می کنند و به طور گسترده برای اتصال NIC در شبکه های خانگی و تجاری طراحی و استفاده می شوند.
کابل های Cat6 تا ۱۰ گیگابیت در ثانیه سرعت دارند و عموماً برای پشتیبانی از شبکه های با کارایی بالاتر (مانند دیتاسنترها) استفاده می شوند. کابل های Cat6a دارای سرعت های بالاتر (حداکثر ۱۰ گیگابیت در ثانیه) اما با فواصل پشتیبانی شده طولانی تر از Cat6 هستند. سایر گزینه های اتصال غیر اترنت برای شبکه های پرسرعت و کم تأخیر عبارتند از: کانکتورهای فیبر نوری و Infiniband.
کارت های شبکه دارای پورت های مختلف برای اتصالات مختلف هستند. به عنوان مثال، اگر شبکه شما از کابل Cat5e، Cat6 یا Cat6a استفاده میکند، باید یک کارت شبکه سرور با جک RJ45 که با کانکتور قابل تنظیم به حالت های مختلف ۸P8C سازگار است انتخاب کنید.
اگر شبکه شما از کابل های فیبر نوری استفاده می کند، یک NIC با کانکتور Small Form-factor Pluggable (SFP) یا QSFP معمولاً مناسب آن است. کابل های فیبر نوری از تمام اتصالات بالای ۱۰ گیگابایت (۲۵/۴۰/۱۰۰ گیگابایت) پشتیبانی می کنند. اگر به شبکه Infiniband متصل هستید، از یک اتصال Infiniband (که معمولاً از اتصالات SDR، DDR و QDR بهره می برد) استفاده کنید. همچنین استفاده از یک NIC سریعتر ممکن است منجر به مصرف انرژی کمی بیشتر شود، بنابراین حتما مدل منبع تغذیه خود را نیز در نظر داشته باشید.
توجه: پورت های SFP می توانند دارای ماژول هایی باشند که به شما امکان استفاده از کابل های مسی (مانند Cat5e و غیره) را می دهند، اما پورت های RJ45 با پورت های SFP (یا کابل های فیبر نوری) سازگار نیستند.